Zo! Daar ben ik weer eens. Deze blog heeft even moeten wachten, maar daar is die dan eindelijk. De afgelopen 2 weken waren ontzettend druk dat ik geen enkel moment zag om een update te geven.

Maar goed, ik zal bij het begin beginnen: mijn week na Paasweekend. Juist ja, dat was mij toch een week! Hoe goed het de vorige week ging met Chloë, Charlotte & de drieling, zo slecht ging het deze week. De drieling was over het algemeen prima. Natuurlijk moest ik weleens boos worden of waren ze af en toe in een slechte bui, maar ondertussen ben ik daaraan gewend. Dat heet Au pair leven haha. Maar de meiden waren anders deze week. Het leek of ze áltijd in een strontbui waren. Als ze een attitude hebben, kan je je schrap zetten, want dan luisteren ze compleet niet. Wat ik ook probeerde, het wilde niet. Eten was altijd een probleem, en douchen ging ook niet altijd prima. De meiden moeten elke dag even onder de douche staan om zich af te spoelen, maar daar hebben zij een hekel aan. Dat snap ik echt niet haha.

Maar ondanks alle struggles met de meiden, heb ik wel veel geleerd. Met 5 kinderen in huis móet je gewoon consequent blijven en orde houden. Op het eten & douchen na, was het dan wel weer even gezellig en kan ik genieten van alle grappige vragen en opmerkingen. En ’s avonds kwamen de ouders weer thuis, dus dan kon ik naar boven vluchten als ik dat wilde.

En toen was het ineens donderdag. (20 april) De dag dat mijn hostparents naar Thailand zouden vertrekken. HELP! Ik zag het nog niet helemaal voor mij hoe die week precies zou gaan. Het enige wat ik tot woensdag wist, was dat er ’s avonds altijd familie was om mij te helpen en mijn werk over te nemen. Maar donderdagmorgen liet mijn hostmum mijn uren zien, en dat viel echt super mee! Ik was gewoon vrij zaterdag & zondag en doordeweeks maakte ik niet al te veel overuren. Dus dat was een meevallertje.

Vanaf vrijdagmorgen totdat de ouders weer terugkwamen, heb ik mij echt een soort van moeder gevoeld. Geen idee of dat ook echt zo is, maar ik kon mij er wel wat bij voorstellen. Vrijdagmorgen gaat de drieling naar school (dagopvang soort van) Dus dat betekende 7 uur opstaan om de drieling klaar te maken voor school en ze weg te brengen met de auto. De rest van de dag was ik vrij. De moeder van mijn hostmum zou de meiden ergens mee naartoe nemen. HEERLIJK!

Zaterdag en zondag waren mijn vrije dagen, en die heb ik dan ook zeker benut. Op zaterdag ben ik met Ilse, een Nederlandse Au pair, naar Harbour National Park geweest. Die dag hebben we echt ontzettend veel gelopen. Het was een flinke wandeling ernaartoe, en eenmaal in het park hebben we ook veel gezien. Vanaf het park had je een prachtig overzicht over heel Sydney, wat supergroot is natuurlijk.

Uiteindelijk na al dat lopen weer naar huis gegaan om te eten en mij klaar te maken voor een dansfeestje van mijn dansschool! Dus dat betekende hakken aan met zere voeten en een leuk jurkje aantrekken! En dat feest was supergezellig! Ik danste toen nog maar een week, dus ik was bang dat ik niet veel op de dansvloer zou staan. Nou, niet dus! Ik heb met elke man gedanst haha. Alle leraren waren er, en natuurlijk de studenten. Je werd gewoon uitgenodigd voor een dans en dan had je gewoon geen keus. De mannen kiezen gewoon iemand uit. In het begin was het een beetje gênant, maar daarna kreeg ik de smaak te pakken en heb ik gelijk nieuwe passen geleerd. Zondag een klein beetje uitslapen, om vervolgens een middag op het strand te liggen. Heerlijk even bijkomen.

Toen was mijn weekend over, en kon ik mij voorbereiden op mijn werkweek. De vakantie van de meiden was over, dus dat betekende terug naar school. Ik had dus een dag alleen met de drieling, wat wel even lekker was.

Dinsdag waren de meiden weer vrij, omdat het toen ANZAC day was. Op deze dag herdenkt Australië de soldaten die in de oorlog zijn omgekomen. De moeder van mijn Hostmum zei tegen mij dat de meiden om 10 uur ’s morgens opgehaald zouden worden om een dag bij familie door te brengen. Ik begon dus eerder dan bedacht was, maar het lukte mij (met ontzettend veel moeite) om de meiden om 10 uur met schoenen aan en al klaar te maken. Maar om 10 uur kwam er niemand. Bleek uiteindelijk 12:30 uur te zijn. Superfijn! 5 drukke kinderen die die dag niet wilde luisteren en een ontzettende puinhoop maakte. # top dag haha.

Woensdag had ik echt het ultieme moeder gevoel. Ik zou namelijk de meiden klaarmaken voor school en ze ook zelf naar school brengen en op te halen. Iemand anders zou dan op de drieling letten als ik weg was. Mijn ochtend bestond uit uniform aandoen, haar doen, alles netjes doen natuurlijk, zorgen dat ze wat eten voor ontbijt en lunch in de tas doen en ze in de auto proppen. Onderweg vertelden zij mij dingen over school en eenmaal op school kreeg ik een uitgebreide rondleiding tussen al die vaders en moeders en rondrennende kinderen.

En toen was het ineens weer donderdag: (27 april). KONINGSDAG! Overdag heb ik er niets aan gedaan, maar mijn avond eindigde wel oranje achtig, want: mijn ouders waren weer in Sydney na een heerlijke vakantie!!! Zaterdag zijn ze toen weer naar Nederland gevlogen. Die avond zou ik heerlijk met mijn ouders in een hotelkamer slapen. Pfoeeee, daar was ik echt aan toe, haha! Op onze hotelkamer (met een scheve tafel) hebben we ouderwets Yatzee gedaan! Dit is een jarenlange traditie wat we doen als we op vakantie zijn. Dus een potje Yatzee met wat lekkers kan in Aussie ook niet achterblijven.

Vrijdag zijn we naar Paddy’s Market geweest. Een grote markthal met allemaal leuke kraampjes. (Allemaal Aziatisch haha) Je kon hier souvenirs kopen, kleding, en eigenlijk van alles! Hier heb ik dan mijn eerste souvenir gekocht: een Sydney pet en een nieuwe zonnebril. ????

Vervolgens zijn we naar the Fish market geweest! Whoohoo, dat was leuk! Het is ook een grote hal, met prachtige vis uiteraard. Je had er kleine restaurantjes, mooie winkels en gewoon heel veel vis. Daarna zijn we met de veerboot naar Manly geweest: een prachtige tocht over het water. (Dit was mijn derde keer) Even bijkomen op het strand en toen lekker een stuk gewandeld. En om onze heerlijke dag af te sluiten, zijn we in Darling Harhour gaan eten. Hetzelfde restaurant als waar we 4 weken eerder zaten.

En toen was het alweer tijd voor afscheid. Deze keer was het afscheid nemen voor een hele lange tijd. De volgende keer dat ik mijn ouders weer zie, is als ik terug kom in Nederland. #vraagmenietwanneer. Met een heleboel tissues en tranen nam ik afscheid. Tuurlijk zie ik ze weer op Skype in Nederland, maar toch was het wel even doorbijten.

Gelukkig had ik van het weekend genoeg afleiding. Zaterdagmiddag ben ik mee geweest naar een danscompetitie. Huh Nien, sinds wanneer doe jij ook al competities met dansen? Nee mensen, rustig aan, dit was voor Chloë. Ze danst op een best wel hoog niveau voor een 7-jarige! Het was leuk om te zien. Uiteindelijk zijn ze in hun categorie ook nog eerste geworden.

Zondag heb ik het weekend prachtig afgesloten met een dag Blue Mountains. Met een groep zijn we naar Katoomba geweest voor een prachtige wandeling in de bergen. Daarna zijn we opgesplitst en ben ik met Iris naar Wentworth Falls gegaan voor nog een prachtige wandeling. Ja, alles is mooi in de Blue Mountains, geloof me haha.

Zo! Nu zijn jullie weer helemaal bij. Met een heleboel No worries en Hakuna matata gedachten, ben ik deze weken redelijk doorgekomen. Ik vind dat ik trots mag zijn op mezelf, haha. Ondertussen dans ik dus nog steeds. Gister ben ik gepromoveerd naar het volgende level. Ik ben nu geen beginner meer, wat betekent dat het nu pas écht leuk gaat worden. Ik sta elke les weer versteld wat ik allemaal al kan. Super tof!

De komende weken worden weer zoals ik gewend was. De ouders zijn er, meiden gaan gewoon 5 dagen naar school en ik heb de liefste drieling ever helemaal voor mezelf. (Overdag dan, haha) En om het nog wat feestelijker te maken, was het gister precies 2 maanden geleden dat ik aankwam in Sydney. Ik heb het nog steeds naar mijn zin, ik geniet van het werken met de kids en Aussie is nog steeds fantastisch.

Dikke kus van Nien!